Αλήτης. Φάτσα ενός τίποτα, καμμία έκπληξη αν σου συστηνόταν για βοηθός μαγείρου, μικρέ πιάσε τη μεσαία κουτάλα ή, παραγιός, καντηλανάφτη τσακίσου να φέρεις όλη την κούτα με τα κεριά.
Κι όμως, ένας τίποτας στη μάπα, στην εμφάνιση, μία σκέτη μισοριξιά, πέρασε στην αιωνιότητα ως «Η Φωνή». Όχι απλά ένας κορυφαίος τραγουδιστής αλλά «Η Φωνή».
Πώς λέμε «Το κορμί». «Το ταλέντο». «Ο παίκτης». «Ο ηθοποιός». «Ο γάτος». Ε, αυτός κατεκύρωσε το «Η Φωνή». Ένας αλήτης. Ένα ρεμάλι. Ο ασχημάντρας, με το όνομα Φρανκ Σινάτρα.
Όταν μετά από μισή ώρα τον συνάντησε, είχε τρέξει να τον βρει σκοτωμένο, τραυματισμένο, σίγουρα μέσα στα αίματα, απέναντί της ήταν ένας Φρανκ Σινάτρα με λοξό χαμόγελο. «Πού είναι το όπλο;» τον ρωτάει τρομοκρατημένη. «Ποιο όπλο…» της απαντάει.
Καλά, τι βρήκες σ’ αυτόν τον χλεμπονιάρη, ρε Άβα, ρώτησαν την βεντετάρα, που σχολίασε: «Ο Φράνκυ είναι βέβαια 60 κιλά πράμα, όμως δέκα ζυγίζει το πράμα του…».
Γεννήθηκε 12 Δεκεμβρίου το 1915, και πέθανε σαν σήμερα 14 Μαϊου το 1998, στα 83 του, ένα-δυο χρόνια μετά τη συναυλία του στο ΟΑΚΑ. Έκανε και καριέρα σπουδαία σαν ηθοποιός, βραβεύτηκε και με Όσκαρ. Τη μαφιόζικη κουλτούρα την κληρονόμησε από τον τσιτσιλιάνο μποξέρ πατέρα του.