Στην μέση μιας λιμνοθάλασσας, “αναβλύζει” ένα μικρό νησάκι, που ενώνεται με δύο τοξωτές γέφυρες, μήκους 300 μέτρων, ανατολικά, και δυτικά.
Αυτό είναι το “Αιτωλικό”, που βρίσκεται βορειοδυτικά του Μεσολογγίου, στην Στερεά Ελλάδα.
Στην ιστορία, είναι γνωστό με τρία ονόματα, εκ των οποίων, το πρώτο, είναι το Αιτολικόν. Ήταν ευρέως γνωστό, πριν την “Επανάσταση του 1821”, επειδή ήταν το ανατολικότερο νησάκι του Αχελώου.
Το δεύτερο, που είναι διαδεδομένο σε τοπικά δημοτικά τραγούδια, είναι το Αντλικό, που σημαίνει “ο τόπος που αντλεί νερό”.
Το τρίτο, που αποτελεί και την τωρινή ονομασία, είναι το “Αιτωλικό”, η οποία λέγεται ότι προέρχεται από τον βασιλιά των Μακεδόνων: “Δημήτριον”, τον επικληθέντα “Αιτωλικόν”.
Η ευρύτερη περιοχή του Αιτωλικού έχει ιστορική σημασία, καθώς πολλά γεγονότα “έλαβαν χώρα, κατά την “Επανάσταση του 1821”, όταν το πολιορκούσαν, για 70 μέρες. Στρατεύματα των Τούρκων προσπαθούσαν να “ρίξουν” το Αιτωλικό, αλλά δεν τα κατάφεραν, διότι δεν προσπάθησαν άλλη εκστρατεία στην δυτική Ελλάδα!
Ένα άλλο ιστορικό γεγονός, είναι η δίκη του Καραϊσκάκη, που έγινε στην “εκκλησία του της Παναγίας”, την 1η Απριλίου του 1824. Καθώς και η “μάχη του Ντολμά”, την 1η Μαρτίου του 1826, όταν τελικά “έπεσε” το Αιτωλικό.
Η διαμόρφωση του νησιού
Αρχικά αποτελείτο από συστήδα μικρών νησιών, ενωμένων με γεφύρια, κατασκευασμένα από ψαράδες. Όμως το 1972 κατά την “Δικτατορία”, έγινε η τελευταία επιχωμάτωσις, αλλάζοντας την έκταση του νησιού, το οποίο “τετραγωνοποιήθηκε”, δίνοντας μία οικοπεδική έκταση.
Το νησί “επικοινωνεί” με την στεριά, με δύο γεφύρια, από την Ανατολή και την Δύση μήκους 300 μέτρων και πλάτους 8 μέτρων κατασκευασμένα από το 1848.
Πέριξ του νησιού, το νερό εισχορεί στο λεπτό στρώμα γης, δημιουργώντας ένα ενδιαφέρον ανάγλυφο στην ακτογραμμή. Αλμυρόβαλτοι και αμμώδεις περιοχές, συνθέτουν το σκηνικό της μοναδικής ομορφιάς!
Η λιμνοθάλασσα είναι ένα πολύπλοκο οικοσύστημα, και αποτελεί το μεγαλύτερο της Ελλάδας. Δεν διακρίνεται για την μεγάλη ποικιλία ψαριών, εμπορικού ενδιαφέροντος αλλά για τους μεγάλους πληθυσμούς που μπορεί να δεχθεί.
Εκεί επιβιώνουν ή περνούν πάνω από 250 διαφορετικά είδη πουλιών, όπου καθιστούν την περιοχή κατάλληλη για “birds watching” (ορνιθοπαρατήρηση)
Στο Αιτωλικό λειτουργεί το λαογραφικό μουσείο με πολλά εκθέματα, καθώς και το Μουσείο Χαρακτικής Τέχνης: Βάσω Βατράκη, που είναι το μόνο μουσείο στην Ευρώπη αμιγώς χαρακτικής τέχνης. Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και φιλοξενεί πάνω από 500 έργα.
Το πιο γνωστό γεγονός που γίνεται στο Αιτωλικό είναι το πανηγύρι της Αγίας Αγάθης, όπου διεξάγεται κάθε χρόνο το τριήμερο 21-23 Αυγούστου, ημέρα απόδοσης της εορτής “Κοιμήσεως της Θεοτόκου” έλκοντας το ενδιαφέρον των τουριστών.
Πηγή: diaforetiko.gr