Ο Φρόυντ αμφέβαλε για το αν ο μαζοχισμός στους άντρες ήταν πάντα μια αρχική τάση και υπέθεσε ότι μπορεί να υπάρξει μόνο ως μετασχηματισμός του σαδισμού.
Για τον σαδομαζοχισμό στις γυναίκες έγινε συγκριτικά πολύ λιγότερη συζήτηση, αφού θεωρήθηκε ότι εμφανίζεται πρώτιστα στους άντρες.
Ο σαδιστής θέλει να γίνει κύριος της ζωής, γι αυτό επιδιώκει να διατηρήσει το θύμα του στη ζωή. Ένα άλλο γνώρισμα του σαδιστή, είναι ότι τον ερεθίζουν μόνο τα αβοήθητα άτομα και δεν τα “βάζει” με ισχυρούς, δυνατούς ή πετυχημένους ανθρώπους.
Ο σαδιστικός χαρακτήρας φοβάται όλα όσα δεν είναι βέβαια και προβλέψιμα, όλα όσα τού προσφέρουν εκπλήξεις πού θα τον ανάγκαζαν ν’ αντιδράσει αυθόρμητα και γνήσια. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο φοβάται τη ζωή.
Ο σαδιστικός χαρακτήρας είναι συνήθως ξενοφοβικός και νεοφοβικός — καθετί το παράξενο είναι καινούργιο και καθετί καινούργιο προκαλεί φόβο, υποψία και απαρέσκεια, επειδή απαιτεί αυθόρμητη και ζωντανή ανταπόκριση.