Η επιστήμη προσφάτως αποφάνθηκε πως όχι, δεν είναι ιδέα μας, υπάρχει μια ολόκληρη κατηγορία ανθρώπων που «ξυπνούν» το βράδυ –είναι ο δεύτερος σπανιότερος από τους τέσσερις χρονότυπους, και ο πιο αδικημένος, καθότι η κοινωνία λειτουργεί ανάποδα σε σχέση με τα ωράριά τους. Αν ανήκεις κι εσύ σε αυτήν την κατηγορία (των λύκων, έτσι λέγεται, μη γελάς) σίγουρα θα ταυτιστείς με τα παρακάτω.
Η δυσκολότερη περίοδος της ζωής σου δεν ήταν η εφηβεία. Ήταν όταν πρωτοέπιασες δουλειά, και έπρεπε να αναποδογυρίσεις τη ζωή σου, έτσι ώστε αντί να πηγαίνεις για ύπνο στις 9 το πρωί, να έχεις ήδη κοιμηθεί και ξυπνήσει εκείνη την ώρα.
Ακόμα και αν έχουν περάσει 20 χρόνια από τότε, το 6.00 το πρωί σου ακούγεται λογική ώρα για να κοιμηθεί κανείς, όχι για να ξυπνήσει.
Η ανατολή του ήλιου είναι, στο μυαλό σου, κομμάτι της νύχτας, όχι της μέρας –περίπου ό,τι είναι το ηλιοβασίλεμα για τα παιδιά «της μέρας».
Δεν έχεις δει πολλές φορές στη ζωή σου ανοιχτή τράπεζα. Ούτε δημόσια υπηρεσία. Για την ακρίβεια, οι τράπεζες και οι δημόσιες υπηρεσίες είναι για σένα ό,τι είναι το ξημέρωμα της Πρωτοχρονιάς για τους ανθρώπους που κοιμούνται νωρίς –μια ειδική περίσταση που πρέπει πραγματικά να προσπαθήσεις για να καταφέρεις να συμμετάσχεις σε αυτή.
Το μόνο νόημα που έχουν οι εκδρομές σε χωριά και εξοχές τον χειμώνα είναι το φαγητό –τα τοπία έχεις περίπου τρεις ώρες την ημέρα στη διάθεσή σου για να τα δεις, από τη στιγμή που θα ξυπνήσεις μέχρι τη στιγμή που θα σκοτεινιάσει.
Διαβάστε περισσότερα εδώ: in2life.gr