Η ιστορία της φωτισμένης κολοκύθας του Halloween!

Κάθε Οκτώβριο, οι φωτισμένες κολοκύθες με τα χαραγμένα τρομακτικά ή αστεία πρόσωπα κάνουν την εμφάνισή τους σε αυλές, παράθυρα και γιορτινές διακοσμήσεις. Αποτελούν πλέον αναπόσπαστο στοιχείο της γιορτής του Halloween, που κυριαρχεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και τα τελευταία χρόνια γνωρίζει ολοένα και μεγαλύτερη απήχηση και στην Ελλάδα.

Ωστόσο, πίσω από αυτό το χαρακτηριστικό σύμβολο της πορτοκαλί κολοκύθας με το κεράκι στο εσωτερικό της, κρύβεται μια παλιά ευρωπαϊκή παράδοση με ρίζες στην Ιρλανδία και τη Σκωτία. Εκεί, πολύ πριν την εμφάνιση του Halloween όπως το γνωρίζουμε σήμερα, οι άνθρωποι συνήθιζαν να σκαλίζουν πρόσωπα σε γογγύλια ή πατάτες. Οι αυτοσχέδιοι αυτοί “φανοί” τοποθετούνταν έξω από τα σπίτια για να ξορκίσουν τα κακά πνεύματα και να προστατεύσουν τους κατοίκους, καθώς πλησίαζε η σκοτεινή περίοδος του χρόνου, όταν η νύχτα μεγάλωνε και ο φόβος για το άγνωστο γινόταν εντονότερος.

Η παράδοση αυτή συνδέθηκε με τον θρύλο του Stingy Jack, ενός πανούργου Ιρλανδού που, σύμφωνα με τη λαϊκή δοξασία, ξεγέλασε τον Διάβολο και καταδικάστηκε να περιπλανιέται αιώνια στη Γη, φωτίζοντας τον δρόμο του με ένα φανάρι από γογγύλι. Από το όνομά του προέρχεται και ο αγγλικός όρος Jack-o’-lantern.

Όταν οι Ιρλανδοί μετανάστες ταξίδεψαν στην Αμερική τον 19ο αιώνα, έφεραν μαζί τους το έθιμο αυτό. Εκεί, ανακάλυψαν ότι οι κολοκύθες, άφθονες και πιο εύκολες στο σκάλισμα από τα γογγύλια, ήταν το ιδανικό υλικό για τα φανάρια τους. Έτσι γεννήθηκε η γνωστή σε όλους μας κολοκύθα του Halloween, που από τότε έγινε σύμβολο της γιορτής, του φθινοπώρου και της δημιουργικότητας.

Σήμερα, η παράδοση συνεχίζεται με αμέτρητες παραλλαγές. Μικροί και μεγάλοι διασκεδάζουν σκαλίζοντας κολοκύθες, δίνοντας τους μορφές τρομακτικές ή χιουμοριστικές, και φωτίζοντας τις νύχτες του Οκτώβρη με τη ζεστή τους λάμψη — μια υπενθύμιση ότι πίσω από κάθε σύγχρονο έθιμο κρύβεται μια ιστορία αιώνων.